Bloemen-vrouwtjes  (Macaroni dialogen 6)
Bloemen-vrouwtjes (Macaroni dialogen 6)

Bloemen-vrouwtjes (Macaroni dialogen 6)

Ik ben er ff uit geweest hoor, die Macaroni kan me wat!
Pa kan uren toeven in zijn comfort fauteuil.  Maar als oud zeeman kan hij er toch niet tegen om te lang voor anker te moeten liggen. Pa gaf al eerder aan, hij wilde er toch wel weer eens uit. Even ontsnappen uit z’n macaroni quarantaine.
Ben met m’n karretje naar het winkelcentrum gelopen. Rustig aan, heerlijk in het zonnetje, was ik aan toe.

Het karretje, z’n rollator, waar hij eerst niets van moest weten.
Dat is toch niks voor mij!
Hij gebruikte liever zijn fiets, ja, om mee te lopen. Een loopfiets…
Nu zweert ie bij z’n karretje.

Die Pa, Opa ook. Heeft lak aan de smeekbede van zijn kleindochter, om vooral binnen te blijven.
Dat vind ie lastig, en hangt nu gewoon de bejaarde puber uit.
Gelijk heeft ie, vind ik, eigenlijk. Al moet ik m niet te veel aanmoedigen.

Ja, Pa, ik snap het. Maar het is niet voor niets.
Hij kletst er makkelijk overheen, wil het niet horen, hoort het echt niet?
Al die winkels zijn gewoon open, hoor, je merkt er niets van. Nou ja, behalve…

En dan vertelt ie dat de dames van de bloemenwinkel geen contant geld mogen aanpakken.
Ik moest met zo’n kaart betalen, je weet wel. Heb ik niet bij me, nooit.

img_6220

Dus daar stond hij met z’n twee bosjes tulpen, en een kreukelig 5 euro biljet; ik zag het voor me.
Maar ik had weer geluk, joh. Komt er een vrouwtje binnen, die ziet dat, en vraagt wat er aan de hand is. Toen zei ze, ik betaal wel even, zij had wel zo’n kaart. Aardig toch?

En het werd nog aardiger. Want toe Pa zijn 5 euro biljet aan haar wilde terugbetalen zei ze:
Nee hoor, dat hoeft niet. Het is een cadeautje, voor u, omdat het voorjaar is, een bosje vrolijkheid in deze Corona tijd. Ze meende het echt, ze nam mijn geld niet aan. En ik ken dat hele mens niet.

Pa, de stoere zeeman, bejaarde puber, hij was er best door geraakt, dat klonk door in z’n stem.
Dat is toch mooi! Dat is nu al de derde week dat ik gratis bloemen heb staan.

Je bent spekkoper, Pa!

(c) Bart van der Harst,

(De Macaroni dialogen – gesprekken met Pa ten tijde van het Corona Virus)